Wat werkt in kunst in de zorg? Een brede en complexe vraag, waar wereldwijd onderzoek naar gedaan wordt. In Engeland zijn ze hier ook al jaren mee bezig. Engeland loopt voorop, naast Amerika. Ook in Scandinavië zijn ze ver vooruit, daar hebben ze ‘kunst op recept’ al in een vergevorderd stadium geïmplementeerd in de huisartsenzorg. Echter een antwoord op de vraag: wat werkt? is ook daar nog steeds actueel.
Sinds 2013 werkte collega Emiliy Cousins, met collega’s aan een gezamenlijke taal voor zowel ouderen, zorgprofessionals, managers, fondsen en kunstenaars rondom kunst in de dementiezorg. Zij ontwikkelden een taxonomie, een soort waaier van woorden die richting geven aan een gesprek. Omdat Cousins en collega’s een soortgelijke vraag als wij onderzochten, bekeken wij of deze taxonomie ook van toepassing is op onze initiatieven en programma’s. We kwamen erop uit dat de inhoud van de taxonomie een mooie paraplu kon zijn voor onze analyse van de verhalen van deelnemers.
Samengevat bestaat een deel van de taxonomie uit acht vormen van werkzame principes, die iets zeggen over zowel individueel als sociaal niveau.
In de praktijk merken we dat deze indeling kan helpen om grip te krijgen en taal te ontwikkelen om te praten over wat er nu precies gebeurt in de kunstprojecten, waardoor deelname voor ouderen van waarde is. Niet bij iedereen gaat er meteen een lampje branden wanneer je deze begrippen leest. We zoeken daarom ook naar eigen manieren van praten over ‘wat werkt’ in kunstprojecten en luisteren naar hoe kunstenaars en deelnemers hier zelf woorden aan geven.
We schreven hier ook een artikel over:
How participatory arts can contribute to older adults’ wellbeing. Cousins taxonomy re-visited
Background: There is growing evidence that art contributes to well-being. However, pathways of impact that underlie the impact of active art engagement remain overlooked. Therefore, Cousins et al. (2020) developed a taxonomy for arts & health projects, specifically for people with dementia. The purpose of this study was to find out if the taxonomy is useful to understand pathways of impact for a broader group of elderly people.
Methods: A framework analysis of five case studies of participatory art projects in the Netherlands (visual arts, dance and singing) by employing Cousins’ et al. (2020) taxonomy on arts interventions for people with dementia.
Results: Participatory art initiatives contributed to wellbeing through a complex interplay of the artist, active art engagement, group work, material aspects and project specific values. Four elements of the taxonomy stood out for participatory projects with older adults: connection, possibility, humanity and involvement.
Conclusion: The taxonomy of Cousins et al (2020) is not only useful to understand pathways of impact of participatory arts with people with dementia, but with older adults in general. Affective atmospheres were an important starting point for participants to connect, flow, feel supported in psychosocial wellbeing, and grow on a personal and artistic level.
Ingediend bij Arts & Health Journal.