Na een moment van stilstand, hebben de (meeste) initiatieven en programma’s inmiddels hun kunstactiviteiten in de zorg op al dan niet alternatieve wijze weer opgepakt. Voor de ene kunstenaar was de koerswijziging door de coronamaatregelen en bijkomende beperkingen een fantastische uitdaging, voor de ander een weg met barrières.
Ook gingen we in gesprek over de toekomst (op korte en lange termijn). Onderstaande vraagstukken en onderwerpen kwamen daarbij naar voren:
- Bij ouderen is behoefte aan contact. En ook huidhonger. Hoe gaan we in deze behoefte voorzien?
- Er liggen kansen in het digitaliseren van activiteiten en deze beschikbaar te maken voor een bredere groep.
- Er lijkt een hang naar veiligheid en controle, met als argument ‘we moeten verantwoordelijk zijn’. Echter is dit ook de behoefte van ouderen?
- Privacy is een belangrijk thema bij zorgorganisaties. Dit lijkt nog wel belangrijker geworden dan eerst het geval was, en dit frustreert bij creatieve ideeën.
“De nadruk op veiligheid en verantwoordelijkheid is zorgelijk en frustrerend. Je gaat in plaats van omdenken snel afdenken. En dan schiet de eigen energie uit de projecten…. Lastig.”